જીંદગીને ઘણી જીવી, હવે મારે મોતમાં મહાલવું છે.
દુનિયાને ઘણી દિઠી, હવે મારે ભિતરમાં ડોકાવું છે.
આ ઘટાટોપ છાયા થી મન ભરાઈ ગયું છે,
હવે મારે તન તડકામાં તપાવવું છે.
સ્વર્ગની આ સુખ સાહ્યબી સહન નથી થતી,
હવે મારે થોડુ નર્કનું દુઃખ વેઠવું છે.
ફુલોની સેજ પર ઉંઘ આવતી જ નથી,
હવે મારે કાંટા પર પથરાઈ જવું છે.
લોકો માટે ખુબ સારો બની રહ્યો છું હું,
હવે મારે થોડ બુરા બની જવું છે.
બર્ફની આ ઠંડકથી થીજી ગયો છું હું,
હવે મારે થોડું આગમાં શેકાઈ જવું છે.
સપન તારી કલમને હવે રોકી દે,
એને પણ હવે થોડું સુકાઈ જવું છે.
:: સપન ::
૧૧.૦૪.૨૦૦૯
દુનિયાને ઘણી દિઠી, હવે મારે ભિતરમાં ડોકાવું છે.
આ ઘટાટોપ છાયા થી મન ભરાઈ ગયું છે,
હવે મારે તન તડકામાં તપાવવું છે.
સ્વર્ગની આ સુખ સાહ્યબી સહન નથી થતી,
હવે મારે થોડુ નર્કનું દુઃખ વેઠવું છે.
ફુલોની સેજ પર ઉંઘ આવતી જ નથી,
હવે મારે કાંટા પર પથરાઈ જવું છે.
લોકો માટે ખુબ સારો બની રહ્યો છું હું,
હવે મારે થોડ બુરા બની જવું છે.
બર્ફની આ ઠંડકથી થીજી ગયો છું હું,
હવે મારે થોડું આગમાં શેકાઈ જવું છે.
સપન તારી કલમને હવે રોકી દે,
એને પણ હવે થોડું સુકાઈ જવું છે.
:: સપન ::
૧૧.૦૪.૨૦૦૯
No comments:
Post a Comment